O książce: 2019 / Wszystko, co Karl zrobił w swoim życiu, zrobił naprawdę lub nie zrobił wcale. Karl nigdy nie odgrywał roli kochanka; zawsze kochał kobiety, które go kochały. I nie „uprawiał malarstwa” jak inni artyści, nawet bardziej utalentowani od niego. Karol żył malarstwem. A na wojnie był także sobą i tylko sobą – mistrzem wojny, a wojna, mała czy duża, była dla niego zawsze tym samym – okrutną konfrontacją, w której można albo wygrać, albo zginąć. Wiele lat temu stoczył swoją pierwszą bitwę na murach oblężonego miasta i nigdy nie przestał walczyć. Jego duszę pociągało piękno, ale życie Karla nie stało się malarstwem, ale wojną. Zmienił swój wygląd i nazwę, ale zawsze pozostał sobą – wojną i to samo można powiedzieć o nim. Przez lata Karlowi udało się być zarówno żołnierzem, jak i dowódcą wojskowym. Zmieniał wrogów i władców, przenosił się z kraju do kraju, z języka na język, ale istota pozostała niezmieniona, był człowiekiem wojny.